Moja jesień / Photo diary

Na wstępie chciałabym podziękować wszystkim osobom, które obejrzały mojego ostatniego vloga - nie sztuką jest wytrwać 45 minut oglądając malującą się i gadającą dziewczynę! :) Mimo wszystko świetnie się w tym czułam, ale nie ma co się oszukiwać i zaprzeczać, że są osoby, które jednak wolą formę pisaną i lubią czytać. To dla Was :)

Btw. Zanim przejdę do sedna, to sukienkę możecie znaleźć tutaj :)

A więc moja jesień była całkiem miła. Mówię - BYŁA, bo choć pogoda jest przyjemna, jest stosunkowo ciepło i można nadal zbierać grzyby, to w mojej głowie i w sercu już trwa przygotowanie do Świąt Bożego Narodzenia ;) Wracając do tematu - nie mogę narzekać, a zwłaszcza mentalnie. Choć zdrowie nie dopisywało, szczególnie przez trzy tygodnie chorowania, to cieszyło mnie piękne, jasne słońce i niebieskie niebo. Nie za bardzo mogłam cieszyć się cudowną pogodą bo choróbsko rozłożyło mnie i Julkę na łopatki, ale za to odpoczęłam psychicznie od pracy i skorzystałam z czasu z córeczką. Muszę Wam powiedzieć, że czas spędzony z nią jest dla mnie najcenniejszy na świecie :) Fajnie jest pobawić się ze znajomymi i iść do klubu na imprezę, ale bez porównania - sto razy bardziej wolę posiedzieć wieczorem w domu z Damianem i Julką, niż siedzieć w klubie i być na celowniku X facetów, którzy tylko czyhają na to, aż upolują swoją zdobycz :P Zresztą ostatnim razem w klubie podobno miałam branie, a nic nie zauważyłam, bo tańcząc myślałam o tym że tęsknię za Damianem i wolałabym, żeby był obok mnie, że chyba jestem za mało pijana (:D) i o tym, ile mogę właśnie schudnąć xD Tak więc dla mnie lepiej, gdy jest na 100% rodzinnie!

A my co porabialiśmy gdy zdrowie dopisywało? Jeździliśmy tu i tam, chodziliśmy na grzyby, nad jezioro, do Maka, na place zabaw - najważniejsze, że razem i to było super!

Te dwa cudowne zdjęcia to kwintesencja jesieni i nadchodzącego, cudownego okresu. Grzyby i mandrynki, czy to nie brzmi pięknie? Grzyby oczywiście najlepsze z makaronem i boczkiem, a mandarynki pochłaniane kilogramami bez niczego :)
Wyznam Wam, że oprócz czekolady, to właśnie grzyby i mandarynki najlepiej poprawiały mi humor jesienią. Nie ciasto marchewkowe, nie owoce, które latem jadłam jak szalona... Aż szok! Tak w ogóle największy apetyt na to dopadł mnie właśnie w trakcie choroby. A i z chorowaniem było całkiem nieźle... Rozłożyło mnie ekspresowo na popołudniowej, sobotniej zmianie w pracy. Z aktywnej, energicznej kobiety stałam się chwiejącym się chuchrem i z 38 stopniową gorączką pojechałam do lekarza. Wierzcie mi, że darowałabym sobie nocną pomoc lekarską, gdybym miała poniedziałek wolny, ale poniedziałek miałam zacząć turbo wcześnie i musiałam sobie dać radę. Wszystko byłoby ok, gdyby mój ulubiony lekarz (już kiedyś opowiadałam na stores o tym agencie) nie kazał mi się leczyć Ibupromem i iść w poniedziałek do rodzinnego po L4. A co mu szkodziło wypisać? Ach wiem, poprzednim razem uczył się tego przez telefon ze mną - wiem, że brzmię złośliwie, ale jestem na niego strasznie cięta po kilku irytujących wizytach. W każdym razie w poniedziałek poszłam do pracy, i nie byłam tam nawet pół godziny, bo moja szefowa dała mi do zrozumienia, żebym poszła do lekarza z marszu. Poszłam, dostałam receptę, leczyłam się w domu objawowo, nie przeszło. Po czterech dniach nadal miałam gorączkę i skończyło się na ogromnych dawkach antybiotyków, a potem rozwaliło Julę. Wyszłyśmy z tego na początku listopada i odpukać - nie chorujemy :)

Wiecie co? To, że byłam w domu i chorowałam nie oznacza, że odpuszczę sobie miłe dla mnie rzeczy. Wręcz przeciwnie - u mnie miło połechtana próżność oznacza to, że na bank będę mieć lepszy humor, a to oznacza, że lepiej się poczuję. Dlatego wspaniale było cieszyć się nowymi botkami na obcasie, lekką, białą sukienką i nowymi t-shirtami. Ten z księżniczkami wymiata!

botki TUTAJ

sukienka TUTAJ

bluzka TUTAJ

t-shirt w księżniczki ZARA

różowy t-shirt Z DRUGIEJ RĘKI

Apropo tych naszych wypadów, często jeździliśmy tak, żeby pojeździć. Taka jazda bez powodu jest dla mnie jedną z najbardziej relaksujących rozrywek. Uwielbiam patrzeć na krajobrazy za oknem i poznawać nowe, bliskie zakątki.

Mało dzisiaj było, co? No ale niestety, nie robiłam zdjęć na zwolnieniu lekarskim, bo raz, że się tego nie robi, to dwa, ani nie miałam siły, ani nie wyglądałam za specjalnie.
Szykuje się przede mną trochę pracy, więc do następnego!